KARANLIK ODA

Odaya gidiğinde yüzlerce insan sesi içerisinde buldu kendini, karanlıktı. Birbiri ile ilgili ilgisiz bir çok şey söylüyordu insanlar. "Fişi çektin mi?", "Öyle dememeliydin", "Ya gelmezse", "Tuzu biraz daha fazla olmalıydı", "Bak işte leke yaptın"...Arkası kesilmeyen, vampir gibi insanın gücünü emen sesler, sözler...Uğultu dayanılmaz olmuştu artık. Elleri ışık düğmesini aradı, düğmenin hafif tık sesiyle tüm oda aydınlandı. Heryer ayna ile kaplıydı ve aynalarda sadece kendi; tüm sesler susmuştu.